Son desas ás que lles gusta beber cervexa, chupitos e
queimar pitillos:
Xuntarse con descoñecidos
e desface-lo mundo.
Gústame desbocarme cando se me sae a alma do pelexo,
E que os días de choiva sirvan para ir de charco en
charco,
con catiúscas vellas.
Ir de festi e poñerlle nome ós meus tenis;
Que ninguén me diga quen son nin o que teño que facer.
Gústanme os vestidos lilas, as saias curtas e os
pantalóns longos,
Gústame o monte á noite e á alba.
Gozo das posibilidades que se abren ante min cando comezo
a saír do túnel.
Gozo de trampear algunha noite e de “mañanear” ó carón de
boa xente.
Vivo actos mínimos de rebelión e gravo, a ferro, na miña
memoria
ás nenas que dende piollas se poñen firmes sobre as súas
pernucas.
Sedúcenme as mentes afiadas coma coitelos, as xentes que
loitan,
pola súa vida e pola súa terra.
Adoro verte cada día en pé dicindo “queda moita pedra por
picar”.
E a todo o resto do mundo danme ganas de lles dicir
berrando:
¿Tí que cona fas?.
No hay comentarios:
Publicar un comentario