Tódalas Mulleres Que Son.

Afeita a buscar des-harmonías, aprendo que o chumbo que me pesa nas veas, alporízase sincronicamente cos tempos da marea.

  Acéndese a lava que todo o limpa, que todo o queima. 

F.Asorey. "A Santa"

Manteño os meus pecados capitais sobre as miñas pernas, sobre a anatomía mental das miñas cen mulleres antigas: Labregas, prófugas, ceibes, donas de si mesmas; capaces de, chegada a hora, arrincarse un membro para libertarse e manter os seu nome propio: A Corva, A Carreteira, A Meiga, A Madriña, A Avoa Vella. 

  Invócovos a todas hoxe, ás que me díchedes estes ollos, estes membros, esta anatomía interna.

 Chámovos a todas as que leváchedes este mesmo lume que me bule polas veas.

 A todas vos sosteño, feita de area de río, de madas de centeo. 

Aquí no medio do balbordo, aquí vos espero.